Verrukkulluk, misschien ben je wel de Campert van de jaren ’10.

Gv*D, wéér een halve nacht slaap gemist. Je wordt bedankt Gijs! Maar Liberg had wel gelijk: Ik las t in 1x uit. Ben van jullie gaan houden en vond het jammer om afscheid te nemen, hoewel een happy end best verfrissend is. Wat ik vooral zie is een schattige, lieve, eerlijke, zorgzame, verantwoordelijke, intelligente en sneldenkende man, met het hart op de goede plaats. Door al die goede eigenschappen vergeef ik hem graag de ijdele arrogantie van zijn cynische observaties, die bovendien ook nog haarscherp en geestig zijn (afgeprijsde eilanden in de Stille Zuidzee). Het zelf-relativerend vermogen van Kevin en jou is zo groot, dat de beschrijving van onvermogen eigenlijk evengoed een charmant geraffineerd verpakte boodschap van hoogmoed kan zijn. Als ik Hannah was, was ik ook smoor op je geworden. Verrukkulluk, misschien ben je wel de Campert van de jaren ’10.