‘Oergeestig’ – Ivo Weyel voor Esquire.
‘Een uitermate leuk en geestig geschreven boek. Kevin is een man waar je van gaat houden’,
Gijs de Swartes debuutroman Dan maak je maar zen is net zo alledaags. In de beste zin des woords. Het gaat over Kevin, vader van Sam. Ook Kevins vader is dood, en zijn vrouw is bij hem weg en hij heeft nul op de bank en geen werk en hoe moet dat nu allemaal verder? Hij zoekt zijn heil in spiritualiteit, bezoekt zelfhulpgroepen waar diep in- en uitgeademd moet worden, en boeddhistische inloopsessies waar het gaat over de problemen van het ‘zijn’. Zegt een goeroeachtig tiep: ‘Ik heb net even de zin van het leven geduid en wilde zo aan de betekenis van het universum beginnen. Iets drinken, koffie?’ De Swarte schrijft in zijn echte schrijversleven als journalist vaak over spiritualiteit, hij heeft er dus wat mee, waardoor de scepsis waarmee hij het in dit boek benadert, niet gratuit is, geen gemakzuchtige belachelijk makerij, maar gestoeld op oprechte interesse. Het geeft de oergeestige beschrijvingen een extra lading. Kevin is een man waar je van gaat houden, een antiheld, een welwillende, goedbedoelende, veel te gevoelige lieverd die zich veel laat aanleunen (kind van een ander in huis, hond op de koop toe, allemaal extra monden te voeden terwijl de ijskast leeg is), die omringd is door vrouwen die het allemaal beter doen en beter hebben, een man die zich laat leiden in plaats van zelf de teugels in handen te nemen, een man die fietsend door het leven gaat terwijl zijn droomvrouw het doet met iemand met een Ferrari. En als hij eindelijk een initiatief tot vrouw versieren neemt, gaat het van:
’Hoi, zin om pizza te eten vanavond?’
‘Nee, ik kan niet. Jammer.’”
En daarmee is dan de kous af.
Een uitermate leuk en geestig geschreven boek over het faliekante falen van een gewone jongen met wie het uiteindelijk toch allemaal goed afloopt. En als we dat iemand gunnen, is het Kevin.
