Als je als man naar het park gaat en je wil aandacht van de dames, dan neem je het beste een hond, een boek of een kind mee.

Maar vooral dat laatste maakt dat vrouwen als een magneet aangetrokken worden.

‘Als alleenstaande man krijg je credits voor elke stap die je zet. Ook voor de dingen die bij een alleenstaande moeder als vanzelfsprekend worden ervaren……”

Aldus Gijs de Swarte die over zijn belevenissen als alleenstaande vader het boek ‘Dan maak je maar zen‘ schreef.

“Je wordt al snel als een leuke verantwoordelijke vader gezien. Zo’n blond mannetje voorop de fiets is voor veel vrouwen een teken dat jij geen bindingsangst hebt. Het laat zien dat jij je best doet, dat je gevoel hebt. De meest walgelijke vader is in de ogen van veel vrouwen toch zo’n man die er met de pet naar gooit, die niks met de kinderen doet.”

Door omstandigheden kwam zijn destijds 3-jarige zoon voornamelijk bij hem wonen. Gijs de Swarte ziet het alleenstaand ouderschap dan ook zeker niet als ideaal. De ondertitel van zijn boek is dan ook: ‘Vrouw weg, geld weg, crisis, de vrolijke kant van faliekant falen’.

Zelf is Gijs na zijn scheiding door allerlei fases gegaan. “Aan de overkant woonde een gelukkig stel dat het gezellig vond om elke zondag met elkaar te gaan fietsen. Ik haatte die mensen. Heb ze bijna gevraagd of ze het niet meer wilden doen. Zóveel geluk.”